تاثیر محافظه‌کاری حسابداری بر تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران

چکیده نقش محافظه‌کاری حسابداری در حاکمیت شرکتی جهت کاهش مشکلات نمایندگی مربوط به تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران توسط صاحب‌نظرانی چون واتز(2003) ، بال و شیواکومار(2005) و احمد و دوئلمن(2010) مطرح شده است. بر این اساس انتظار می رود که محافظه‌کاری حسابداری با شناسایی به هنگام‌تر زیان‌های ناشی از پروژه‌هایی با NPV منفی سبب اجرای اقدامات اصلاحی در این زمینه شده و همچنین انگیزه‌ی مدیران برای پذیرش پروژه‌هایی با این شرایط را کاهش دهد که این امر موجب کاراتر شدن سرمایه‌گذاری‌ها می شود. این تحقیق به بررسی رابطه محافظه‌کاری حسابداری با سودآوری آتی، به عنوان معیاری از تصمیمات سرمایه گذاری مدیران، در میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1380 تا 1389 و با استفاده از روش تجزیه‌وتحلیل رگرسیون می‌پردازد. مطابق مزایای محافظه‌کاری در بهبود کارآیی تصمیمات سرمایه‌گذاری، فرض شده است که رابطه‌ی مستقیمی میان محافظه‌کاری حسابداری و سودآوری آتی وجود دارد. بر اساس یافته‌های تحقیق رابطه معناداری بین محافظه‌کاری حسابداری و معیارهای سودآوری آتی وجود ندارد که این یافته ها بر خلاف یافته‌های احمد و دوئلمن(2010) می‌باشد. این نتایج نشان می‌دهد که محافظه‌کاری حسابداری نقش بااهمیتی را در تصمیمات سرمایه‌گذاری مدیران ایفا نمی‌کند. لذا پیشنهاد می‌گردد که تدوین‌کنندگان استانداردهای حسابداری کشورمان تاکید بیشتری بر بکارگیری محافظه‌کاری حسابداری در گزارشگری مالی نمایند تا مزایای حاکمیتی آن بتواند سهامداران و سایر استفاده‌کنندگان را برای نظارت بر فعالیتهای مدیران یاری رساند